Rewitalizacja willi Mimoza doceniona w konkursie Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku

W środę, 23 września br. na Zamku Królewskim w Warszawie odbyła się uroczysta gala wręczenia dyplomów i statuetek w konkursie Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku. Miło nam poinformować, że zgłoszona przez Miasto Puszczykowo rewitalizacja willi Mimoza znalazła się w ścisłym gronie finalistów konkursu, a także została doceniona przez Ogólnopolskie Czasopismo Budowlane ROMDOM, zdobywając główną nagrodę. Statuetki dla finalistów konkursu, a także nagrodę czasopisma ROMDOM odebrali burmistrz miasta Puszczykowa – Andrzej Balcerek wraz z dyrektor Biblioteki Miejskiej im. M. Musierowicz – Danutą Mankiewicz.Tytuł finalisty zdobyła również autorka projektu – Pracownia architektoniczno-konserwatorska – Małgorzata J. Kiepsch z Leszna, a także wykonawca – Firma budowlana Dota Sp. z o. o. s. k. z Poznania.

Willa Mimoza jest wyjątkowym budynkiem, nie tylko ze względu na swoją historię, która sięga lat świetności Puszczykowa jako letniska z początku XX wieku, do którego weekendami przyjeżdżało ok. 30 tysięcy turystów. Jest perełką architektoniczną miasta, która wraz z innymi zabytkowymi budynkami tworzy charakterystyczny puszczykowski klimat.

Willa Mimoza została wybudowana w 1908 roku w stylu tyrolskim. Na parterze budynku znajdowała się restauracja „Restaurant Kyffhäuser”, natomiast na piętrach zlokalizowany był pensjonat dla letników, którzy chcieli spędzić więcej niż jeden dzień w najpiękniejszej podpoznańskiej miejscowości.

Po wyzwoleniu Puszczykowa w wyniku Powstania Wielkopolskiego w roku 1918/1919 „Restaurant Kyffhäuser” zmieniła nazwę na bardziej polską, a do dzisiaj znaną, czyli na willę Mimozę. Po II wojnie światowej puszczykowskie wille, pensjonaty i restauracje w większości zostały zamienione na mieszkania kwaterunkowe lub mieszkania pod wynajem i taki też los spotkał Willę Mimozę.

Do nowo wydzielonych lokali trzeba było doprowadzać piony kanalizacyjne czy też inne instalacje. Willa Mimoza w tym okresie przeszła kilka przeróbek, w wyniku których została otynkowana elewacja, co przyczyniło się do przysłonięcia ściany wykonanej w technice muru pruskiego na wyższych kondygnacjach, usunięto również wieżyczkę, która była cechą charakterystyczną tej budowli.

W końcu obiekt poważnie już zdewastowany przez czas i wieloletnie użytkowanie został przejęty przez Miasto. Przez wiele lat dalej był wykorzystywany jako mieszkania, jednakże stan techniczny budynku był fatalny.